Dat stelt gezaghebbende Amerikaanse econoom Nouriel Roubini.
Behalve economisch zal ook de politieke macht van China verder toenemen. De territoriale conflicten met andere landen in Azië moet daarom gevreesd worden.
‘Mensen maken zich uiteraard zorgen om het Midden-Oosten, over Iran en Noord-Korea, of ze maken zich zorgen over wat er aan de hand is tussen Rusland en Oekraïne’, zo zei hij tijdens de Inside ETF Europe conferentie die deze week plaatsvond in Amsterdam.
‘Maar als je nagaat wat het grootste geopolitieke risico is van deze tijd, dan steekt er één bovenuit: het is de opkomst van China en hoe dat vreedzaam te laten verlopen.’
Nationalisme
Roubini, alias Dr. Doom, wees op het toenemende nationalisme in zowel China als haar omringende landen dat aan de wortel ligt van veel territoriale conflicten die zich niet tot Japan beperken.
De relaties tussen China en veel Aziatische landen is zo slecht dat in China vaak de vergelijking met de relatie tussen het Verenigd Koninkrijk en Duitsland aan de vooravond van de Eerste Wereldoorlog gemaakt wordt.
‘De geschiedenis hoeft zich niet te herhalen en een escalatie van die conflicten zou alleen maar verliezers kennen, maar, zoals u weet, kan nationalisme het soms winnen van economisch rationalisme’, zei hij
Robeco
Ook hoofdeconoom Léon Cornelissen van Robeco noemde China vorig jaar al in zijn top vijf van grootste geopolitieke dreigingen. ‘We kunnen er niet teveel op vertrouwen dat dingen op de lange termijn goed zullen gaan. China heeft veel structurele problemen.’
Over het conflict in de Oost-Chinese Zee zei hij: 'Als we kijken naar het risico op een militair conflict, is het wapengekletter over deze paar onbewoonbare eilandjes het ernstigste Chinees-Japanse conflict sinds de Tweede Wereldoorlog.'
'Kan conflict niet veroorloven'
Cornelissen zei echter niet te verwachten dat zaken uit de hand zullen lopen. 'Naar onze mening kan China het zich in deze fase geen conflict veroorloven met Japan en de VS. Ten eerste zijn de Chinezen op militair vlak niet sterk genoeg. Ten tweede kan een escalatie leiden tot gezichtsverlies voor de nieuwe leiding.'
En hoewel China wereldwijd misschien meer macht heeft, resulteert dit volgens hem niet automatisch in een strijdlustig buitenlands beleid. 'China bevindt zich niet op een militaristisch, expansionistisch pad.'
China heeft geen oorlog meer heeft gevoerd sinds het in 1979 Noord-Vietnam binnendrong.