Westaway, hoofd beleggingsstrategie van Vanguard Europe, zegt dit tijdens een perspresentatie in Amsterdam van het afgelopen maand verschenen rapport van het fondshuis over 'smart beta en andere op regels gebaseerde actieve beleggingsstrategieën'.
Misleiding
Smart beta is een verzamelterm geworden voor allerhande strategieën die op een door regels gedreven of kwantitatieve wijze de index zouden kunnen verslaan. Wat ze in wezen doen is het opvoeren van de blootstelling aan tal van rendementsfactoren.
Dit zogenaamde factorbeleggen is niet nieuw, maar het aantal fondsen met deze inslag groeit de laatste jaren sterk. 'Het lawaai dat ze maken is in elk geval groter dan wat er uiteindelijk in is gegaan', lacht de strateeg van Vanguard, een van de grootste providers ter wereld van indextrackers, zoals exchange traded funds (ETFs).
De indruk die de nieuwkomers met termen als 'smart' wekken, is dat passief beleggen op een of andere manier 'minder slim' zou zijn. En dat gaat Westaway te ver. 'Het is misleidend om te stellen dat passief beleggen gebreken zou hebben die gecorrigeerd moeten worden.'
Actief beleggen
Het Amerikaanse fondshuis is vooral groot in passieve fondsen, zo'n tweederde van het vermogen onder beheer zit in dit soort fondsen. Maar het huis is niet gekant tegen actief beleggen, hierin zit een derde van het vermogen.
En op dat terrein kan factorbeleggen van nut zijn. Het uitsplitsen van actieve rendementen naar factoren biedt verhelderende inzichten. Veel van de 'smart' strategieën zijn combinaties van de drie factoren die de economen Fama en French al in de jaren negentig identificeerden: markt, waarde en smallcap.
Een 'equal weighted' index geeft alle aandelen eenzelfde gewicht in plaats van de gebruikelijke weging naar marktkapitalisatie. Het Vanguard-onderzoek wijst uit dat dit niet alleen leidt tot het overwegen van smallcaps, maar ook van waarde.
Hetzelfde effect heeft het laten selecteren van een portefeuille door een pijltjes gooiende gorilla, wijst Westaway, die eerder als econoom werkzaam was bij Nomura en de Bank of England.
Noors staatsfonds
Net als met veel ontwikkelingen, drong het gebruik van factoren eerst in institutionele kring door. Het Noorse staatspensioenfonds was een van de voortrekkers en besloot al meer dan tien jaar terug de hele strategie te gaan sturen op factorblootstellingen.
Dit is verder doorgevoerd dan alleen de aandelenportefeuille. De hele mix van verschillende beleggingscategorieën wordt beïnvloed door de factorkenmerken die de beleggingen hebben.
Het inzicht dat sommige aandelen ook obligatiekenmerken hebben past hierin. Als 'bond proxy' worden vaak aandelen met een sterke inkomenscomponent genoemd.
Waarde-aandelen, dividendaandelen en vastgoedaandelen worden vaak in deze hoek geplaatst. Op de vraag of de outperformance van de factor waarde samen kan hangen met de langdurig dalende kapitaalmarktrente en of stijgende rente dit effect teniet kan doen, antwoordt de Vanguard-econoom: 'Dat zou best eens kunnen.'