'Met onze Best Styles-strategie outperformen we de S&P 500', zet Henne, chief investment officer van het kwantitatieve aandelenteam van het Duitse fondshuis zijn woorden kracht bij tijdens een bezoek aan de Fondsnieuws-redactie.
Instroom naar passief
Zo'n 99 procent van de nieuwe instroom in beleggingsfondsen in de Verenigde Staten ging vorig jaar naar passieve indextrackers. Het fondsvermogen in deze producten nadert een derde van de totale Amerikaanse fondsenmarkt.
De reden voor de groei van passief management is volgens Henne vooral gelegen in het feit dat het vermogen in indexproducten 'sticky' is. 'Als beleggers switchen van actief naar passief komen ze nooit meer terug.'
Als de performance van een actieve manager tegenvalt, is het besluit dan maar in de index te beleggen daarentegen snel genomen. Wie een fonds adviseert dat vorig jaar is achtergebleven, heeft immers wat uit te leggen.
Selectie is de horde
'Managerselectie is de horde', stelt Henne. Op basis van eigen onderzoek concludeert hij dat dit zelfs opgaat als de adviseur erin slaagt actieve managers te vinden die bij de beste 25 procent van de markt behoren.
De gemiddelde manager in het top kwartiel van 1.300 beleggingsfondsen die de S&P als benchmark hebben, boekte over de afgelopen zes kalenderjaar slechts twee jaar outperformance. Vooral in 2009 was de outperformance hoog. Daartegenover staan vier jaar van geringe underperformance.
Opgeteld zou goede managerselectie waarde hebben kunnen toevoegen. Maar de in- en uitstroombalans slaat toch door naar de laatste. 'Vorig jaar waren de cijfers voor actief management weer bedroevend', benadrukt de kwantitatieve belegger.
Vooral in de VS
Waarom is de trend in de VS sterker dan elders, vraagt Henne zich vervolgens af. Om deze vraag te beantwoorden, wijst ook hij op marktefficiëntie.
Vooral de Amerikaanse markt is onderwerp van veel academisch onderzoek. 'De conclusie is dat outperformance veelal toe te schrijven is aan blootstelling naar verschillende beleggingsstijlen', aldus de Allianz-CIO. De bekendste is 'waardebeleggen', in bedrijven waarvan de koers zich gunstig verhoudt tot de winst of boekwaarde.
In theorie zijn er verschillende verklaringen voor dit fenomeen. De voornaamste is dat tegenover rendement risico staat, de beleggingsstijl speelt in op een te vergaren risicopremie. Andere verklaringen liggen in informatie-asymmetrieën en gedragseconomie.
Efficiëntie en premie
Over de laatste twee kan Henne kort zijn: 'Die zijn aan het verdwijnen'. Arbitrageurs maken hier snel korte metten mee. Regels verplichten bedrijven informatie gelijktijdig met alle partijen te delen en het internet zorgt voor snelle verspreiding. 'Inefficiëntie is een kort leven beschoren in de VS.'
Dat premies voor beleggingsstijl nog bestaan, is volgens Henne het bewijs dat 'risico wordt beloond'. De beloning is in de VS geringer dan elders, bijvoorbeeld in vergelijking met Europa of opkomende markten.
Allianz GI belegt zo'n 30 miljard euro in kwantitatieve aandelenstrategieën. 'We hebben grote mandaten in de VS. 'Onze grote sponsoren zetten in op het binnenhalen van de risicopremies voor belegginggstijl, omdat die stabieler zijn dan inefficiënties', aldus Henne.