Dit zegt Valentijn van Nieuwenhuijzen (foto), hoofd van ING IM's multi-asset team, bij de presentatie van de outlook voor 2015 in Amsterdam.
Uitdagingen
Voordat Van Nieuwenhuijzen aan zijn positieve boodschap voor met name beleggers in aandelen en vastgoed in ontwikkelde markten begint, benadrukt hij hoe uitdagend de economische omgeving nog steeds is.
Een aantal zaken werkt sinds het toeslaan van de crisis anders dan voorheen en een aantal problemen hadden we anders ook gezien, aldus de multi-assetmanager. Vergrijzing en vertragende groei van de arbeidsproductiviteit waren sowieso een uitdaging geworden. Maar omdat de klap van de financiële crisis veel groter was dan bijvoorbeeld de recessies van de jaren zeventig en tachtig is 'de behoefte aan beleidsrespons nu veel groter'.
Dit laatste dringt in Europa langzaam door, denkt de ING IM-strateeg. Hij ziet de Europese Centrale Bank (ECB), in navolging van de Amerikaanse Federal Reserve en de Bank of Japan (BoJ), volgend jaar overgaan tot pure kwantitatieve verruiming door middel van het opkopen van staatsobligaties van landen in de eurozone.
ECB volgt BoJ
Van Nieuwenhuijzen vergelijkt de schoorvoetende houding van de ECB met die van de BoJ voor 2012. Op dat moment kwamen premier Abe en bankpresident Kuroda met hun 'drie pijlen': monetaire verruiming, budgettaire stimulering en structurele hervormingen.
'Je moet je beseffen dat in deze omgeving alleen monetaire verruiming niet helpt', aldus de strateeg. Het Japanse beleid was succesvol, al had het volgens hem nog beter gekund. Het omhoog gooien van de belasting op toegevoegde waarde (BTW), zoals eerder al in Nederland gebeurde, was een slecht idee. Ook had harder hervormd moeten worden.
Europa kan hier alleen maar lering uit trekken. In navolging van Abenomics, genoemd naar de Japanse premier, zouden we hier moeten overgaan tot Draghinomics, naar de Europese bankpresident.
Plan Juncker
Van Nieuwenhuijzen: 'We zijn positief over de VS, VK en Japan. Over Europa kunnen we dat pas echt worden als er – buiten het opkopen van staatsobligaties, wat ik verwacht in 2015 – iets gedaan wordt dat in de buurt zal komen van Junckers voorstel van 300 miljard euro aan investeringen.'
Met de nodige hervormingen voor landen als Frankrijk en Italië, zou dit de Europese economie het zetje in de juiste richting kunnen geven. Deflatie kan zo voorkomen worden, bedrijven aangezet tot investeren en consumenten tot consumeren.
Duurzaam herstel
'Maar het is belangrijk om je te realiseren dat we in het meest duurzame herstel zitten sinds de crisis', stelt de strateeg. Volgens hem komt dit omdat buiten Japan geen westers land dit jaar de belastingen heeft verhoogd. 'En de hervormingen komen wel door.'
De werkloosheid is intussen in de hele ontwikkelde wereld aan het afnemen. 'Zelfs meer dan je op basis van de groeicijfers zou mogen verwachten.' Een andere indicator is het aantrekken van de markt voor fusies en overnames.
Geen bubbels
Dit ziet Van Nieuwenhuijzen als tekenen van langzame normalisatie van de omgeving. Als de Fed-doelstellingen aangaande de inflatie en arbeidsmarkt in zicht komen, zal de centrale bank zijn rentetarieven gaan verhogen. 'Naar verwachting in het derde kwartaal van 2015.'
Obligatiebeleggers kijken hier met argusogen naar uit. Toch is er volgens de ING IM-strateeg geen sprake van een bubbel in de obligatiemarkt. Afgezet tegen de historisch gemiddelde risico-opslag, zijn staatsobligaties normaal gewaardeerd, wijst hij. En vastgoed en aandelen bieden zelfs een bovengemiddelde vergoeding voor risico. Alleen high yield-obligaties bieden een minder hoge premie dan gewoonlijk en zijn zo bezien overgewaardeerd.
Opkomende landen
Van Nieuwenhuijzen is minder optimistisch over opkomende landen als categorie. 'Het groeimomentum zal niet genoeg draaien.' Dat ligt volgens hem aan het gebrek aan echte hervormingen. Mexico 'was het voorbeeld', India 'heeft wat stappen gemaakt' en Brazilië 'is een teleurstelling' nadat de zittende president toch de verkiezingen won, somt hij op. En beleggers verliezen intussen volledig de aandacht voor landen als Rusland en Argentinië.
Alleen China baart de strateeg echt zorgen. De huizenprijzen dalen en banken kunnen in de problemen komen. En dat heeft weer gevolgen voor handelspartners, om te beginnen bijvoorbeeld grondstoffen producerende opkomende landen.